گادتب: بیست تیر سال 1326 میرجعفر پیشهوری، ساعت شش صبح گنجه را به مقصد یئولاخ ترک کرد ولی خودروی حامل ایشان یک ساعت بعد در ده کیلومتری یِولاخ تصادف کرد و انتقال ایشان به بیمارستان یِولاخ نیز نتیجه نداد و رهبر فداییان آذربایجان ساعت هفت عصر همان روز درگذشت.
دو روز بعد جسد پیشهوری را با عنوان «امانت» در یاشیلباغ (باغی متعلق به برادران نوبل در نزدیکی باکو) دفن کردند. سالها گذشت؛ نه مزار شایستهای برای پیشهوری ساخته شد و نه جسد ایشان به جای دیگری منتقل گردید برای همین جمعی از هوادارن فرقه دموکرات، در یِولاخ قبر نمادینی برای پیشهوری درست کردند تا اینکه جسد پیشهوری همزمان با مراسم بیستمین سالگرد قیام 21 آذر از یاشیلباغ به قبرستان فخری باکو انتقال یافت و باز به صورت موقت در آنجا به خاک سپرده شد تا در زمان مناسب به تبریز منتقل شود.
بر اساس اسناد بایگانی فرقه دموکرات از آنجا که قرار است پیشهوری روزی به تبریز بازگردد جسد، درون تابوتی از سنگ مرمر و در محوطهای بتنی دفن شد و این به معنی آن است که پیشهوری هنوز خاک نشده است.
کارنامه سی ساله زندگی سیاسی پیشهوری فراز و فرود بسیاری داشت ولی همگان او را با یکسال آخر عمرش بخاطر دارند که توانست زبان ما را رسمی کرده و آذربایجانی را آقای خودش و نوکر خودش کند و تا روزی که این زبان و فداییان آذربایجان زندهاند پیشهوری هنوز خاک نشده است.