گادتب: کانگ چول هوان و پیر ریگولت در آکواریوم های پیونگ یانگ سعی در شرحی بر وضعیت کره شمالی و جنایت های صورت گرفته در آن توسط کیم ایل سونگ و پسرش کیم جونگ ایل دارند. خواندن این کتاب یادآور تاریخی خوبی برای بسیاری از ملتهای اسیر در بند دیکتاتوری و شباهت های رفتاری آنان هست. نکاتی که زبان از شرح بسیاری از آنان عاجز میماند و میتواند عمیقاً آموزنده باشد و آن قسمت از حافظهی تاریخی ملت مان که پاک گردیده را بازسازی نماید.
ورورد شوروی به شمال کره با عنوان بهشت سوسیالیستی و جامعه برابر و آمریکا با عنوان مبارزه با دیکتاتوری پرولتالیا به جنوب آن و تقسیم بندی مرزی برای منافع اقتصادی خود در این مملکت عملاً خطهای جدایی را به مرزهای سیاسی تبدیل کردند. یک مبارزه به ظاهر کمونیزم در برابر کاپیتالیزم ولی در اصل استعمار و قدرت آزمایی…
در هر دو طرف مجادله برای زمان برگزاری انتخابات بود ولی آنچه که بود انتخاب نبود بلکه تحمیل خواستههای خود بر مردم در شکل دموکراتیک آن بود. صلاحیت و یا عدم صلاحیت پارهای از احزاب برای شرکت در انتخابات، تعداد نمایندگان و… همگی بدون کوچکترین دخالتی از سمت مردم اتفاق افتاد.
دیکتاتوری ریشه های خود را نیز باید محکم میکرد که با پی ریزی چند عملیات توانست در کره شمالی ریشه خود را مستحکم کند.
اقداماتی که تشابه های آن در قسمتهای مختلف کرهی زمین به وفور دیده میشود.
۱_تعلیم گروهی از رهبران سیاسی مطیع و گوش به فرمان
۲_تشکیل یک ارتش و گروه سرکوب
۳_ ایجاد تفرقه داخلی حاصل از اختلاف اندازی در منافع اقتصادی، بنیه های فرهنگی، زبانی، مذهبی و…
۴_ ترویج جهل و خرافات که یک حکومت دیکتاتور به شدت بدان نیازمند هست
۵_تبلغیات دروغین مداوم برای ذهن شویی مردم خویش
۶_ ایجاد و مسئولیت اصلی در بروز قحطی و گرسنگی و تورم .
میشل فوکو معقتد بود که اعمال قدرت بر انسانها، کنترل روابط شان و جدا کردن در هم آمیختگی های خطرناک شان در یک اردوگاه و یا یک شهر طاعون زده که با یگان بندی، مراقبت و نظارت سرتاسر آن را در مینوردد، آرمان شهر حاکمان توتالیتر است.
موارد بالا مراحلی بود که دیکتاتور ها برای ریشه اندازی در یک جامعه و جداسازی یک ملت به دو بخش پیاده کردند که بسیاری از آنان برای ما آذربایجانی ها آشناست. مهمترین فاکتوری که میتوانست برای چنین اقدامی در کره و سایر نقاط دنیا زمینه را فراهم سازد وجود مردمانی که ملت نشدند و تعریفی از منافع ملی ندارند و فقدان دولت ملی ایی که توان مقابله و مبارزه را داشته باشد.