ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: پاشنیان اخیرا در مسئله قاراباغ سه موضوع را طرح کرد. او گفت:
– اول، موضوع قاراباغ راه حل دیپلماتیک ندارد.
– دوم، ارمنستان بدون قاراباغ معنی ندارد.
– سوم، تمام ارامنه مسلح شوند و تا آخرین نفر باید بجنگند.
پاشنیان با این جملات در واقع چهره بی نقاب ارمنستان را نشان می‌دهد. ارمنستان اساسا به راه حل دیپلماسی اعتقاد ندارد و سی سال است که میز مذاکره و دیپلماسی را مسخره خود می‌شمرده است. چگونه بوده است که در این مدت طولانی، هئیت حل اختلاف (فرانسه، امریکا، روسیه) که مسئولیت مذاکره و دیپلماسی را برعهده داشتند، متوجه نیت باطنی ارمنستان نشده بودند، مگر نه اینکه گروه مینسک وظیفه داشت، طبق چهار قطعنامه سازمان ملل، مسئله قاراباغ را از طریق دیپلماسی و مذاکره حل کند. در اصل آنها هم در پی وقت کشی و خرید زمان بودند و بنام مذاکره مانع از اقدام نظامی آزربایجان می‌شدند، تا ارمنستان فرصت لازم برای تغییر ترکیب جمعیت اراضی اشغالی را داشته باشد.
آنهایی که در پی آغاز عملیات نظامی آزربایجان، بلافاصله آزربایجان را به مذاکرات مجدد با ارمنستان دعوت می‌کردند، چه راه حلی برای توجیه ارمنستان دارند؟ ارمنستان صریحا میگوید از راه دیپلماسی به اشغالگریش پایان نخواهد داد.
پاشنیان تمام ارامنه جهان، از جمله تمام جمعیت خود را دعوت به جنگ می‌کند. معنای عملی این جمله یعنی ادامه جنگ تا آخرین نفر از ارامنه، آیا این روش جنگی آزربایجان را در دفاع از خود مجبور از دفاع درخاک ارمنستان نخواهد کرد؟
پاشنیان میگوید ارمنستان بدون قاراباغ معنی ندارد، این حرف جوهر کلام اوست. هرمنوتیک این کلام اثبات می‌کند که هستی و حیات ارمنستان از اشغالگری و تجاوز معنا و هویت می‌یابد. هویت و معنای وجودی کشور ارمنستان به تجاوز و جنگ وابسته است. این دولت حیات خود را در اشغالگری می‌بیند. او ذات ابلیسی و تجاوزگری دارد و میگوید تا اخرین نفر به تجاوز گری ادامه خواهد داد، با چنین ذات تجاوزگری نمی‌شود به زبان دیپلماسی صحبت کرد. شما بگویید با چنین همسایه‌ای چه باید کرد؟
