ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: شاخص توسعه انسانی معیاری نسبی برای سنجش امید به زندگی، سواد، چگونگی و سطح آموزش و به شکل کلی میزان استاندارد های زندگی در جوامع بشری است. این شاخص با استفاده از سنجش میزان رفاه در میان کودکان و افراد با سنین پایین برآورد می‌گردد.
بر این اساس نروژ با شاخص توسعه ۰/۹۵۳ به عنوان توسعه‌یافته‌ترین کشور جهان در چند سال اخیر معرفی شده است. در بین کشورهای منطقه، اسرائیل در رده‌ی بیست‌و‌دوم در صدر قرار دارد و پس از آن امارات در رده‌ی ۳۴ و عربستان در رده‌ی ۳۹ قرار دارد. ایران در این رده‌بندی پس از کشورهای کویت، مالزی و قزاقستان در رده ۶۰ قرار دارد.
با توجه به اینکه معیار سنجش شاخص توسعه انسانی کودکان می‌باشد، می‌توان گفت در کشورهایی که شاخص توسعه بیش‌تر است، محیط‌های آموزشی برای آموزش کودکان پویا و تأثیرگذار می‌باشد. مسئولین این کشورها بازدهی عمیق سرمایه‌گذاری در توسعه انسانی را در کاهش هزینه‌های اقتصادی، بهداشتی، قضایی به خوبی درک کرده‌اند و نظام آموزش و پرورش در این کشورها بر خلاف نظام آموزش و پرورش ایران ایدئولوژیک نیست که در آن تبلیغات ایدئولوژیک و حذف دیگری خط مشی باشد. سیاست‌زدگی و بازی‌های سیاسی در نظام آموزشی ایران یکی از پارامترهای اصلی در ناکارآمدی و عدم تاثیر مطلوب این ارگان در بهبود وضعیت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی می‌باشد.
سیاست‌زدگی یعنی وزیر آموزش و پرورش از خطرناک بودن آموزش کودکان به زبان مادری حرف می‌زند. البته ایشان به جای زبان مادری از زبان محلی در سخنان استفاده کرده بود که این خود نشانه تفکرات نئوفاشیستی می‌باشد.
سیاست‌زدگی یعنی معاون آموزش ابتدایی، خانم رضوان حکیم‌زاده از طرح‌های دوساله کردن پیش‌دبستانی و بسندگی زبان فارسی در شهرهای غیرفارس‌نشین خبر می‌دهد.
#سیاست_زدگی نظام آموزش و پرورش باعث شده تمامی ارزش‌ها در جامعه زیرسایه افکار سیاسی باشد و این به معنی چراغ سبز به افکار مسموم ایرانشهری می‌باشد که این افکار نژادپرستانه یکی از عوامل موثر در فروپاشی حکومت پیشین بود.
در قرن حاضر دولت‌هایی که شاخص توسعه انسانی بالایی دارند، به کودکان که آینده‌سازان جامعه هستند ارزش والایی می‌دهند. برای نمونه در مدارس کشور ژاپن قبل از هر آموزش درسی، آموزش رفتار و روش برقراری روابط اجتماعی وظیفه‌ی مهم مدارس و معلمان است. در طرف مقابل نظام آموزش و پرورش ایران را داریم که از کودکان چهارساله غیرفارس‌زبان آموزش بسندگی زبان فارسی را در برنامه آموزشی خود قرار داده و کودکانی که بسندگی کافی نداشته باشند، سرکوب شخصیتی خواهند شد و در آینده این کودکان هستند که مجری رفتارهای ناهنجار در جامعه خواهند بود.
آسیب‌شناسی برنامه‌های آموزش و پرورش در ایران از اساسی‌ترین نیازهای جامعه می‌باشد. در راستای این آسیب‌شناسی ابتدا باید نگاه ایدئولوژیک قدرت سیاسی به نظام آموزش و پرورش کشور اصلاح شود. نگاه ایدئولوژیک است که باعث سیاست‌زدگی، دیوان‌سالاری، تمرکزگرایی و حذف دگر اندیش شده است.
راهکار مناسب برای حل این بحران اصلاح طرز بینش اشخاصی است که در پی حذف دیگری هستند، در غیر این‌صورت آتشی که در پی بی‌تدبیری متفکران ایرانشهری در حال شعله‌ور شدن است، بسیاری از خانه‌ها و کاخ‌ها را خواهد سوزاند.
