ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: 1_تضاد«کوروش گرایی»با«کرامت انسانی»!
در اکثر جوامع بشری امروزه «قوانین انسان محور»روابط بین انسانها را با حاکمان مشخص می‌سازد، قوانینی که منبعث و برگرفته از«اخلاق و کرامات انسانی»هست.
در این جوامع و در قوانین مصوبشان «انسان به ما هو انسان»دارای ارزش هست!
نژاد و زبان و رنگ و زادگاه و مذهبِ، این انسانها تاثیری در حقوق اجتماعی آنها ندارد و تک تک اعضای آن جامعه صرف انسان بودنشان«دارای حقوقی مساوی وبرابر» هستند و از کلیه ی امکانات و حقوق اجتماعی واقتصادی وفرهنگی و سیاسی به صورت عادلانه بهرمند می‌گردند!و هیچکدام از اعضای جامعه بر دیگری رجحان داده نمی‌شود.
حال در جامعه ی ما برعکس دیگر جوامع بشری جریانی با طرح نظریاتی چون «ایرانشهری» سعی دارند بخشی از تاریخ و شخصیت های تاریخی قومی خودیعنی «کوروش» و فرهنگ قوم «پارس» برجسته سازند! ودر تلاشند نسبت به دیگر اقوام وملل غیرپارس، در این کشور برای خود امتیازاتی فراتر از دیگر ملتها دست و پا کند! که این امر با«کرامات انسانی» و «اخلاق بشری» مغایرت دارد.
2_متوسل شدن به توجیهات دروغین!
اکثر مدافعان کوروش گرایی وباستان گرایی برای برجسته کردن کوروش و طلایی نشان دادن دوران حکومت وی بجای استناد به اسناد وکتب معتبر تاریخی به«تخیلات و توهمات»متوسل می‌شوند!
ناگفته پیداست که تنها مستند مدافعان کوروش تنها منشور ناقص وی هست!
کیست که نداند همه حاکمان خود را عادل و آزادیخواه و مردمدار و رعیت دوست معرفی کرده اند این درحالیست که باید عدالت حاکم را از ملت آن سرزمین پرسید نه خود حاکم!!
و کوروش مستندا به نوشته های «گزنفون و تاریخ ویل دورانت و کتیبه های نبوناید»یک جنایت کاری بیش نبوده است که بسی خونریزی ها و ظلم ها کرده است!
3_ظلم کوروش مستندا به «استوانه ی خود کوروش»
کوروش مستندا به کتیبه ی خود «مردوک» بت بابل را پرستش می‌کرد و تمام پیروزی ها و تاج و تخت خودرا مدیون مردوک می‌داند. و برخلاف برخی مدعیان، از کوروش در «قرآن»سخنی به میان نیامده است!
از کتیبه ی وی بجای «حقوق بشر» بلاشک «تحقیر ملت وبشر»استخراج میگردد. با استناد به گفته های وی در «منشورش»براحتی می‌شود به ظلم ایشان بر مردم پی برد…
در متن کتیبه، کوروش،خود را «چوپان» و مردم را «گوسفند» فرض می‌کند!
– او(مردوک)سرزمین گوتی وهمه سپاهیان ماد را در برابر پاهای او (کوروش) به کرنش درآورد و همه ی مردمان سر سیاه وعامه ی مردم را که مردوک به دستان او «کوروش»سپرده بودبه دادگری و راستی شبانی کرد!
در بخش دیگر کتیبه چنین می‌آورد :
همه ی مردم تین تیر( بابل)تمامی سرزمین های سومر و اکد ، بزرگان و فرمانداران در برابرش کرنش کردند (و ) بر«پاهایش بوسه زدند»از پادشاهی او شادمان گشتند و چهره هایشان درخشان شد
در جای دیگر«گرفتن باج سنگین» و «بوسیدن پاهایش» توسط مردمان چادر نشین احساس خشنودی کرده و چنین می‌گوید که:
همه ی شاهان سرزمین (آمورو ) که در چادر ها زندگی می کنند ، همه ی آنان، باج سنگینشان را به شوانه ( بابل ) آوردند و بر پاهایم بوسه زدند…
حال آیا چنین شخصی آیا لایق تقدیر است؟
آیا چنین شخصی می‌تواند نماد «حقوق بشر» باشد؟
4_ ظهور پادشاهان بزرگ و«واقعی»ترک در این سرزمین
اگر قرار بر این باشد که پارسیان در این کشور یک نمادی پارسی« کوروش» را برای کشور بتراشند یقینا این امر مورد پذیرش شهروندان ترک قرار نخواهد گرفت چرا که ترکها پادشاهانی چون شاه محمود و نادر شاه و امیر تیمور و شاه عباس و شاه اسماعیل و آقا محمد خان و ناصرالدین شاه بزرگ را دارند که جزو پایه گذاران دولت _ ملت در این سرزمین هستند و همچنین بنیان گذاران ایران مدرن..
و به جرات می توان گفت چنانچه این امپراطوری ها نبودند شاید امروز ایرانی وجود نداشت وشاید این سرزمین بین کشورهای مختلف همسایه تقسیم شده بود و اثری از آن نبود!
لذا اگر امروز برخی به تاریخ دروغین و شخصیت هایی متوسل می‌شوند که اصالت وجود آنها زیر سوال است در مقابل ملت ترک شخصیت هایی سیاسی و تاریخی دارد که نه در وجود حقیقیشان جای شک و شبهه هست و نه در بزرگی و عظمتشان در کشورداری!
اما بهتر آن است که از تاریخ فقط درسی بگیریم و تاریخگرایی را«مبنای مملکتداری حکومت» قرار ندهیم و سعی کنیم به همه ی ملت‌های دیگر به دیده ی احترام بنگریم!
همانگونه که جوامع بشری در دنیا سعی می‌کنند چنان کنند!!حقوق یک شهروندی که یکسال هست اقامت گرفته یا یک روز هست برآن سرزمین پا نهاده با یک شهروندی که اجدادش هزاران سال در آن سرزمین زیسته است برابر است …
بهتر آن است که ماهم چنین کنیم!!!
