گادتب: طرح آلومینیوم جنوب در روز پنجشنبه 99/2/4 با سرمایهگذاری مدیران ارشد شرکت غدیر و ایمیدرو ، اعضای هیات مدیره، مقامات و مسئولین کشوری ، استانی و منطقه ای افتتاح شد.
مجتمع صنایع آلومینیوم جنوب مدرنترین کارخانه تولید آلومینیوم اولیه به دستور رئیس جمهور و با حضور وزیر صنعت، معدن و تجارت افتتاح گریدد.
رحمانی وزیر صمت نیز در مراسم افتتاح مجتمع صنایع آلومینیوم جنوب اظهار داشت: با احداث کارخانه آلومینیوم جنوب در منطقه صنایع انرژی بر لامرد، شاهد شکل گیری عسلویه معدنی هستیم. این مجموعه کامل ترین مجتمع آلومینیوم ایران است که تمامی واحدهای جانبی، سیستم مدرن محیط زیست و بندر اختصاصی در پارسیان را در اختیار دارد.
جناب روحانی چنان با شور وشعف در مراسم افتتاحیه این مجتمع سخرانی کرده و راه اندازی این کارخانه در مدت بسیار کوتاه چهار سال را از دست آوردهای دولت تدبیرو امید به شمار میآوردند و طوری آن را سرمشقی برای سایر صنایع قلمداد میکردند که گویا اطلاعی از کارخانه نفلین سینیت سراب که نزدیک به26 سال از کلنگ زنی احداث آن میگذرد ندارند و یادشان رفته بود که چند ماه پیش برای راهاندازی طرح تجهیز آلمونیا از نفلین سینیت سراب چه قولهایی به مردم منطقه سراب از طریق همین وزیر صمتشان داده بودند ولی با گذشت چندین ماه هنوز شاهد هیچ گونه اقدامی جهت بهرهبرداری از این کارخانه نبوده و فقط چند نفر کارمند حراست در حال حفاظت از تجهیزات اندکی که درون 510 هکتار زمین بایر نگهداری میشوند هستند.
در حالی که این کارخانه نسبت به طرح بهره برداری شده در لامرد دارای مزیتها و ظرفیتهای فراوانی میباشد و اشتغالزایی بیشترو سرمایه گذاری کمتری نسبت به مجتمع آلمونیوم جنوب میتواند داشته باشد زیرا کارخانه نفلین سینیت سراب فقط در چند کیلومتری معدنی قراردارد که قرار است تامین کننده مواد اولیه این کارخانه باشد ولی معلوم نیست مجتمع آلومینیوم جنوب مواد اولیهاش از کجا تامین میشود یا شاید دولتمردان تدبیر وامید سودای منحل کردن کارخانه نفلین سینیت سراب را در ذهنشان میپرورانند و معدنی که قرار است تامین کننده مواد اولیه این کارخانه سراب باشد را به کارخانه لامرد استان فارس بخشیداند و فقط جهت دلخوشی مردم منطقه سراب دَرِ کارخانه سراب را تخته نمیگیرند. الله اعلم
دقیقا مشابه معدن مس سونگون که به کرمان بخشیده شده یا معدن کائولن شهر زنوز که طبق مشاهدات منابع محلی بقدری غیر اصولی استخراج شده که مشکلات زیست محیطی عظیمی را برای منطقه زنوز به وجود آورده که میتوان این خاک برداریها را تخریب و غارت طبیعت نامید و مواد اولیه حاصله از این معدن در کارخانههای سرامیک و کاشی سازی اصفهان و یزد فرآوری میشود.
گویا تمرکزگرایی در بطن این مسئولین رسوخ کرده که منابع مناطق حاشیهای ایران را فقط جهت استفاده از امیال خودشان مورد سوء استفاده قرار میدهند.
مواد اولیهای که به نفع مناطق مرکزی استخراج و غارت میشود و محیط زیست ویران شدهای که برای مردم این مناطق باقی میماند.
حال با این اوصاف سوال اینجاست که چرا باید مجتمعی که قرار است در استان فارس و شهرستان لامرد افتتاح شود در عرض چهار سال به مرحله بهرهبرداری برسد ولی مجتمعی که در استان آزربایجان شرقی و در شهرستان سراب در مدت نزدیک به 26 سال و از هر لحاظ دارای مزیتها و ظرفیت های بیشتر نسبت به کارخانه استان فارس مورد بهرهبرداری قرار نگیرد؟/ آزربایجان بیلیم یوردونون اوجاغی