نسل کشي آذربايجاني ها در خوجالي

تا 25 فوریه 1992 در روي کره زمين و در قره باغ يکي از زيبا ترين مناطق آذربايجان شهري بنام خوجالي وجود داشت. اين شهر آذربايجاني نشين بعد از بيست و ششم فوريه 1992 در نتيجه جنايات و وحشيگري ارامنه کلاً از روي کره خاکي پاک شد و آذربايجاني هاي اين شهر در معرض تجاوز، نسل کشي و يا پاکسازي قومي و وحشيانه ترين اعمال غير انساني ارامنه، قتل عام شدند.

روز 25 فوريه 1992 شهر از هر طرف مورد محاصره قرار گرفت و از طرف شهرهاي خان كندي و عسگران زير آتش توپخانه و سلاحهاي سنگين قرار گرفت. فرودگاه و خانه‌هاي مجاور آن تخريب گرديد. روز بعد يعني 26 فوريه، نيروهاي ارمنستان با پشتيباني نيروهاي پياده نظام هنگ شماره 366 ارتش روسيه حمله زميني خود را به اين شهر بي‌دفاع آغاز نمودند. آتشباري و بمباران شهر، شديدتر و وحشيانه‌تر شد و بعد نيروهاي زميني شروع به حمله گسترده نمودند. زره‌پوشهاي هنگ 366 ارتش روسيه گروه هاي مسلح ارمني را همراهي و پشتيباني مي نمودند. ارمنيها از دفاع ضعيف شهر و عدم حضور نيروهاي نظامي براي دفاع شهر استفاده کرده، بوسيله آتش توپخانه و نيروهاي انبوه مهاجم، دفاع غير نظاميان را درهم شكستند و به کشتار و قتل عام اهالي بي دفاع و غير نظامي شهر پرداختند. اهالي از هر خانه و خيابان دفاع مي‌كردند ولي عاقبت دفاع درهم شكسته شد و قتل عام آغاز گرديد. پيرمردان، پيرزنان، زنان و كودكان هدف گلوله قرار گرفتند و پوست كله زخميان كنده شده ناخن انگشتان آنها درآورده شدند. شکم زنان باردار را با وحشيانه ترين روش بريده و جنين آنها را هم سرمي بريدند. شهر غارت و خانه‌ها در آتش سوخته و بکلي نابود شد. راستي اين مردم غير نظامي چه گناهي داشتند که اينطور بي رحمانه قتل عام شدند؟ گناه آنها فقط و فقط يك چيز بود. آن هم آذربايجاني بودن. چنين جنايت وحشتناک و چنين نسل کشي از قبل حساب شده، درست در جلوي چشم جهانيان و آنهم با حمايت نيروهاي نظامي روسيه و مهمتر از همه در اواخر قرن بيستم رخ داد. آيا هر انسان آگاه، انسان دوست و با وجدان پاک مي تواند به اين نسل کشي بي تفاوت باشد؟ ضمناً بايد اشاره کرد اين نسل کشي با نسل کشي دروغين ارامنه که ساخته و پرداخته ارامنه با توطعه از پيش طراحي شده امپرياليسم روسيه و غرب مي باشد، متفاوت بوده و در واقع در جلوي چشم جهانيان رخ داد. بطوريکه تحقيقات انجام گرفته در اسناد آرشيوي حتي خود کشورهاي غربي نشان دهنده آنست که ادعاهاي ارامنه تماماً واهي و بي اساس مي باشد. حتي براساس اسناد آرشيوي حقيقت برعکس ادعاي آنها بوده است. يعني در اين ميان ملتي که در معرض نسل کشي و قتل عام قرار گفته ترکها و آذربايجانيها بوده اند نه ارامنه.

اما اين فاجعه خونبار اولين و آخرين دوره قتل عام و نسل کشي آذربايجانيها بدست ارامنه نمي باشد. بلکه ارمنيها در دوره هاي مختلف و در هر فرصت ممکن سعي نموده اند در منطقه با قتل عام، پاکسازي نژادي و بعضاً با راندن اهالي بومي ترک و آذربايجاني، سرزمين آنها را تصاحب نمايند. در اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم خصوصاً در سالهاي 1907-1905 ارمنيها در مناطق مختلف آذربايجان شمالي به شهر ها و روستاهاي آذربايجاني نشين حمله کرده و بسياري از اهالي بي گناه را قتل عام نمودند. در ادامه اين حملات، آنها با وعده هاي دولت روسيه و برخي کشورهاي غربي مبني بر تأسيس دولت ارمني نشين در شرق آناطولي، در حدود سال 1915 ضمن خيانت به دولت عثماني و حرکات تروريستي بر عليه ترکها، سعي نمودند اهالي بومي اين مناطق را بروش پاکسازي قومي از بين ببرند تا تأسيس دولت ارمني در اين سرزمين ميسر گردد. ضمناً حتي در اسناد آرشيوي کشورهاي غربي که در منطقه حضور داشته و به ارمني ها از هر لحاظ کمک مي نمودند، در اين مورد اطلاعات معتبر و جالبي موجود مي باشد. باز در ادامه اين سياست ارمني ها در حدود سال 1918 بنا به نوشته احمد کسروي که از منابع معتبر دولتي استنادکرده، در سراسر آذربايجان از جمله در شهرهاي اروميه، سلماس، ديلمقان، خوي و غيره آذربايجان جنوبي 130 هزار نفر آذربايجاني بي گناه را قتل عام نمودند و چنانکه اگر عثماني ها به داد آنها نمي رسيدند، ارمني ها قصد داشتند تمام اهالي بومي آذربايجاني را قتل عام نموده و بدين وسيله سرزمين و دارائي آنها را تصاحب و دولت ارمني در اين سرزمين تشکيل دهند. در عين حال ارمنيها در اين دوره در اکثر مناطق، شهرها و روستاهاي آذربايجان شمالي هم، اهالي بومي آذربايجاني را در معرض قتل عام قرار دادند.

طبيعتاً فاجعه خوجالي ادامه روند مذکور فوق مي باشد. ارمني ها براي احياي “ارمنستان بزرگ” که تفکر خوليائي تلقين و وعده شده از طرف امپرياليسم روس جهت تضعيف دولتهاي مسمان منطقه، به ارمنيها بود دست به قتل عام اهالي بومي ترک و آذربايجاني زدند. ارمني ها براي رسيدن به اين هدف خوليائي (ارمنستان بزرگ) که هيچ وقت موجود نبوده در مدت بيش از يک قرن به جنايات خونيني دست زدند و آخرين آن فاجعه خوجالي و يا نسل کشي آذربايجاني ها در شهر خوجالي بود که ديگر منابع تاريخي و اسناد آرشيوي هم براي اثبات آن لازم و ضروري نمي باشد. چونکه اين حوادث خونبار و نسل کشي آذربايجاني ها، در جلوي چشم جهانيان رخ داد. اگر چنانکه هر انسان آزاده و با وجداني آگاه که براي سرنوشت هم نوعان خود ذره اي احساس مسئوليت مي نمايد، بر اين مسئله آگاهي يافت حتماً بر آن بي تفاوت نمي ماند. چونکه فاجعه خوجالي يک فاجعه بشري مي باشد که تمام انسانها براي عدم تکرار اين نوع فجايع آن هم در اين دور و زمانه، در راستاي شناسائي اين نسل کشي حتماً هر کاري از دستش بيايد انجام مي دهد. البته نه تنها به خاطر آذربايجان و آذربايجاني ها بلکه در عين حال بخاطر حق و عدالت و نيز بخاطر دفاع از امنيت، جان و مال و نواميس هم نوعان خود.

از طرفي شناسائي اين نسل کشي آذربايجاني ها بدان علت ضروري و لازم مي باشد که در واقع حوادث 200-100 سال گذشته به نوعي در جهت تضعيف کشورهاي مسلمان منطقه و تأسيس دولتي مسيحي در قلب جهان اسلام مي باشد تا تکيه گاهي براي کشورهاي غربي، بويژه روسيه باشد. متأسفانه عامل مسيحيت هم به نوعي بنفع ارمنيها تمام شده، بطوريکه کشورهاي غربي ضمن چشم پوشي به جنايات ارمني ها حتي از آنها حمايت مي نمايند. هماهنگي تعصب مسيحيت در غرب و خصلت حيله گري و عوام فريبي ارمني ها سبب شده تا آنها به برخي خواسته هاي غير انساني خود نائل آيند. اما اين روند هنوز به اتمام نرسيده و تازه قسمت کوچکي از نقشه ارمني هاي داشناک و امپريالسم روسيه مي باشد. ارمني ها با ادعاي تشکيل “ارمنستان بزرگ” در واقع بر قسمتهاي بزرگي از آذربايجان، ترکيه، سوريه و ايران ادعاي ارضي مي نمايند و طبيعتاً در فرصت ممکن، آنها باز هم به نسل کشي ها و قتل عام ها مثل دفعات قبل دوباره دست خواهند زد. شايد ايندفعه ملت ديگري قرباني اهداف خوليائي آنها گردد. آيا اين درست است که با وجود احساس خطر براي بشريت در جهت مهار آن اقدامي انجام ندهيم.

حال صرف نظر از منسوبيت ملي و ديني هر انسان داراي وجدان آگاه و نوع دوست و هر کشور مدافع حقوق بشر و بخصوص کشورهاي مسلمان و حاميان جهان اسلام با مشاهده بي عدالتيهاي ذکر شده در جهان غرب مخصوصاً در طرز ارزيابي مسئله نسل کشي آذربايجاني ها بدست ارمني ها و تعصب مسيحيت در آنها، جهت عدم تکرار دوباره اين نوع جنايات ضد بشري، در جهت شناسائي جنايات ارامنه هر کاري از دستشان بر مي آيد مضايقه ننمايند تا انشاءالله منطقه و جهان دوباره شاهد چنين نسل کشي ها نباشد. چونکه اگر امروزه آذربايجانيها در معرض نسل کشي قرار گرفته اند فردا انسانهاي بي گناه ديگر کشورها هم خداي نکرده مي توانند قرباني چنين وحشيگري ها باشند.

اي انسانهاي آزاده، نوع دوست و طرفدار حق و عدالت و نيز اي کشورهاي طرفدار حق و عدالت، حاميان بشريت و حاميان مسلمانان و مظلومان، حال وظيفه ماست تا بر يکي از مهمترين وظايف انساني خود عمل کرده و نه قصاص و جنايت، بلکه لااقل تنها با شناسائي نسل کشي آذربايجانيها در خوجالي، انسانها و هم نوعان خود را از اين نوع نسل کشي ها بيمه کنيم تا وجدانمان راحت باشد.

حسن صفري

از وبلاگ مؤلف