ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: هرنه آخیر نفسده
اوزونو دؤندرر وطنه دوغرو
حدودا ۹۶ سال پیش در یکی از روستاهای نزدیک به کرانه‌ی دریاچه اورمیه، عبدالرحمن طیار در خانواده‌ای کشاورز به دنیا آمد، پدرش حاج جعفر از معتمدین و چهره های شناخته شده منطقه بود و مادرش نبات نام داشت.
عبدالرحمن در سنین کودکی به مکتب خانه‌‌ی میسیونر های فرانسوی در روستای مسیحی نشین گئوله‌هان که در مجاورت زادگاه مادری‌اش قرار داشت فرستاده شد تا خواندن و نوشتن را فرا گیرد، بعد ها پدرش حاج جعفر، عبدالرحمن را به تات‌وان در تورکیه فرستاد تا نزد علمای عثمانی، علوم عرفانی و دینی را فرا گیرد.
در این دوران بود که علم قال ، نحو و صرف را فرا گرفت، به زبان عربی در شیوه مصری و عراقی تسلط پیدا کرد و آشنایی کاملی با تورکی استانبولی بدست آورد و تبدیل به یک مفسر قرآن شد، درواقع پدرش در نظر داشت که تماما یک عالم دین به بار بیاید اما عبدالرحمن راهی متفاوت را در پیش گرفت، طبق علاقه‌‌اش او به سمت تصوف و شعر کشیده شد.
بعد از بازگشت به قولونجو ، زادگاه مادری‌اش، عبدالرحمن راهی را در پیش گرفت که قبل از او شاعرانی چون بالاولی مسکین و دؤللو مُصطفی رفته بودند، او تبدیل به یک شاعر شناخته‌شده و عارفی خوشنام گشت، تا جایی که در منطقه اورمیه به وی لقب منادی وحدت را بخشیدند.
عبدالرحمن تخلص کاتیب را برگزید و سالها قلمش با این نام نوشت تا اینکه کاتیب در مجمع شاعران تورک در قونیه تورکیه مورد توجه بسیاری قرار گرفت و آنجا بود که عبدالرحمن تبدیل به دده‌کاتیب شد.
سالها گذشت، دده‌کاتیب سه مجموعه شعر با نام های ؛ اینجی‌لی صدف ، گونوموز_آیدین و اورمو_گؤلو وسرجمع بیش از ۳۴ هزار بیت شعر تورکی کلاسیک مکتوب شده را از خود به یادگار گذاشت، بیش از ۱۰ هزار بیت از اشعار وی هنوز به چاپ نرسیده و سینه به سینه نقل می‌شود.
سرانجام ۱۲ سال پیش در چنین روزی، ۲ اسفند ۸۷ مصادف با روز جهانی زبان مادری دده‌کاتیب در حالی به دعوت حق لبیک گفت که تبدیل به فخر ادبیات تورکی در آذربایجان و عارفی نامدار شده بود، دده کاتیب با حضور بیش از ۱۰ هزار نفری مریدانش در قولونجو به خاک سپرده شد.
برماست که نام و یاد این شاعر و عارف بزرگ جهان تورک را گرامی بداریم ، روحش شاد و یادش گرامی.
اویرات
