ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
سال 1990 میلادی ، شب 19 ژانویه تا 20، مصادف با سال 1368 شمسی، ارتش شوروی به همراه باند های ارمنی در یک اقدام وحشتناک تروریستی به قتل عام مردم آذربایجان شمالی دست زدند. سال 1990 سالی که به دنبال جریانات استقلال و حفظ تمامیت ارضی آزربایجان شمالی و طمع ارمنستان به خاک آن، تاریخ منطقه شاهد صفحه ای بود که هرگز با مشابه آن روبه رو نشد ه بود، شبی که در آن ارتش شوروی با همراهی ارمنی ها در مقابل آزادی و آزادگی ایستاد و دست به چنان عملیات تروریستی هولناکی زد که کوچه و میدان های باکو از شدت فاجعه لباس خون به تن کرد. در این روز فرزندان مشتاق و آزاده آزربایجان شمالی در برابر ظلم و استبداد ایستادند و و با خون خود صفحه زررینی در تاریخ آزربایجان خلق کردند صفحه ای که دوستان به آن افتخار و دشمنان حسد خواهند نمود.
با فرمان میخائیل گورباچف و سیاست های آذربایجان ستیزی دولت شوروی، آذربایجان آسیب های زیادی متحمل آذربایجان شمالی شد. هرچند که در این روز زنان و مردان و کودکان بی گناه زیادی بزرگترین سرمایه خود یعنی جان شان را از دست دادند اما این استقامت و بردباری و رشادت غیور مردان ، صف شکن آزربایجانی استقلال و آزادی خود را به دست آوردند.ژانویه 20، 1990 شاهد یکی از بزرگترین عملیات تروریستی بر علیه مردم بی دفاع آزربایجان شمالی توسط دولت شوروی سابق بوده که از آن به عنوان ژانویه سیاه ( قارا یانوار) یاد می کنند. ارتش شوروی با بسیج کردن نیروهای داخلی خود در باکو و تزریق نیروهای ارمنی در دستگاه نظامی بر اساس یک برنامه از پیش تعیین شده با اهداف پلید بر علیه آزادی و انسانیت دست به جنایت هولناکی زدند و نیت پلید خودشان را به دنیا نشان دادند و این روز در تاریخ آزربایجان به عنوان یک روز سیاه از آن جهت که شاهد فاجعه بزرگ انسانی شده است خواهدماند .در این فاجعه تاریخی برای پیش بردن جنگ علیه مردم روحیه نیروها را تسخیر کرده بودند و به آنها گفته بودند که ” شما را برای دفاع از دولت روسیه به آنجا می بریم . مردم باکو دوستان شما را به طرز وحشینانه ای کشته اند .گفته می شود که در این فاجعه بیش از 60 هزار سرباز برای فرو نشاندان جریان استقلال طلبی مردم آزربایجان شمالی شرکت کرده بود.در20 ام ژانویه نیروهای سرکوب گر حتی به آمبولناس ها و اکیب هایی که برای کمک به مجروح و امداد رسانی اومده بودند به زیر آتش می گرفتند.در عرض چند روز 137 نفر کشته شد و 700 – 800 نفر هم زخمی شدند از این واقعه دردناک چند دهه می گذرد اما این واقعه به یک جریان ماندگان و جاویدان در تاریخ آزربایجان تبدیل شد چرا که این جریان باعث شد آزربایجان شمالی پس از چندی بتواند به استقلال سیاسی دست یابد و این روز را به یک صفحه طلایی در تاریخ خودش تبدیل نماید .
