ترک های بومی در استان چهارمحال و بختیاری

گادتب: بسیاری از ایرانیان گمان می کنند که مردم ساکن در  استان چهارمحال و بختیاری به زبان بختیاری(لُری) تکلم می کنند و شاید کمتری کسی می داند که حدود ۳۰ درصد مردم این استان به زبان تورکی تکلم می نمایند.

استان چهارمحال و بختیاری از دو بخش «چهارمحال» و «بختیاری» به وجود آمده است ، چهارمحال به محال: (لار ،کیار، میزدج و گندمان) اطلاق می‌گردد. برخی ساکنان محال لار و کیار و گندمان دارای گویش فارسی هستند و در بعضی از شهرها و روستاهای تابعه (چهارمحال) تورکها ساکن هستند.

جای سوال است که تورک زبانهای ساکن نواحی مرکزی ایران خصوصا ترکان ساکن چهارمحال از چه زمانهایی به این نواحی آمده‌اند بنابر قرائن موجود و سیاسی که حکام و شاهان در سرکوب اقوام مختلف اعمال می‌نمودند می‌توان ادعا نمود کوچ اقوام تورک از شمال به نواحی مرکزی ایران دلیل اساسی داشته است.

احتمالا در زمان حکومت سلسله های تورک سلجوقی، غزنوی و خوارزمشاهی به خاطر نفوذ بیشتر در نواحی مرکزی اقوام تورک به مرکز کوچانده شده باشند. این نظر نیز وجود دارد که به خاطر سرکوب طوایفی که با حکومتها بنای مخالفت و سرکشی را می‌نمود این طوایف از موطن اصلی خود به نقاط دیگر کوچانده شده‌‌اند.

در عهد سلطنت ملکشاه سلجوقی که مرکز حکومت او اصفهان قرار داشت ترکان زمینه مساعدی برای نفوذ و اقامت پیدا کردندکه شاید تورکان امروزی در چهارمحال در آن عصر در این نواحی وطن گزیده‌اند.

در سال ۱۰۳۳ هق‌قریب ۷۰ هزار نفر ارمنی و آذربایجانی به داخل نواحی مرکزی ایران تبعید شدند در سال ۱۰۳۳ هق عده زیادی گرجی به مرکز تبعید شدند همچنین در سال ۱۰۲۸ هق ۵۰ هزار نفر از آذربایجان و ارمنستان به داخل ایران کوچانده شدند.

در حال حاضر ساکنین چهارمحال عبارتند از مردمانی با گویش‌ فارس و ترکی، ترک های قشقایی در منطقه بروجن و سامان و دیگرمناطق و ترک های عثمانی و آزربایجانی در منطقه بن ساکنند.

(منبع: سایت استانداری چهارمحال و بختیاری)

شهرها و روستاهای ترک نشینِ چهارمحال و بختیاری:

شهرستان بن: شهر بن و روستاهای: یانچشمه، حیدری، آزادگان، پهنا، تومانک، لارک، بارده و بخشی از روستای جمالو

شهرستان سامان: شهرسامان و روستاهای: هوره، چم جنگل، چم خلیفه، سوادجان، ایلبگی، چم چنگ، شوراب صغیر، محمدآباد، چلوان، چمزین، چم خرم، کاهکش، چم ناز، قراقوش، گرمدره، صادق آباد، قوچان، مارکده، یاسه چاه، دشتی و چم کاکا

شهرستان شهرکرد: بخشی از شهرشهرکرد به علت مهاجرت جمعیت قابل توجهی از شهرستان بن وسامان و… به این شهر و شهر کیان، شهرطاقانک، شهر سودجان و روستاهای: هرچگان، پیربلوط، کاکلک، بهرام آباد، مرغملک، اوچ بغاز، اشکفتک و آقبلاغ

شهرستان بروجن: بخشی از شهر بروجن، شهر بلداجی، شهر فرادنبه، شهر سفیددشت، شهرنقنه و روستاهای: آقبلاغ، علی آباد و معموره

شهرستان فارسان: شهر جونقان

شهرستان کیار: بخشی از شهر شلمزار و روستای قلعه تک

شهرستان لردگان: روستای ده تورکان