گادتب: دو هفته پیش حسن روحانی در جریان سفر به تبریز از بزرگترین فرش دستبافت جهان رونمایی کرد و لحظاتی بر روی این اثر عظیم هنری قدم زد. شاید هم بر روی زخمهای ما قدم زد.
سدههای 12 تا 16 میلادی سالهای اوجگیری قالی آذربایجان بود که باعث شکلگیری 200 شاهکار هنری قالی تبریز در طی آن اعصار شد و مکتب فرش تبریز را شهره جهانیان کرد. یکصدوپنجاه سال پیش نظر گوریان در کتاب «ارامنه تبریز» آمار کارخانهها و کارگاهها، مراکز پیشه و صنایع و پیشههای متفرقه تبریز را ارائه کرده که در نوع خود تحقیقی بیسابقه است. این کتاب تعداد کارخانهها و کارگاههای قالیبافی این شهر را هزار دستگاه ذکر کرده که به تنهایی 60% کارخانهها و کارگاههای تبریز بوده است. براساس منابع گوناگون در آن سالها فرش آذربایجان توسط بازرگانان تبریز به استانبول و سپس به کشورهای اورپایی صادره میشد. یعنی بخشی اعظمی از اقتصاد این شهر متکی به این هنرصنعت بود.
حتی در سالهای نابسامانی بعد از انقلاب و در دوران جنگ نیز فرش تبریز رونق خوبی داشته است بطوری که در سال 64 بیش از سی هزار بافنده در تبریز کار میکردند ولی در دهه هفتاد سیاستهای ضدآذربایجانی رفسنجانی؛ مرشد و مُراد آقای روحانی این صنعت را به سمت نابودی سوق داد.