گادتب: انسان بوسیله شناخت فضایابی میکند و خود را معرفی می نماید و اینجا است که اختلال هویت پیش میآید. درست است که با زبان دوم میتواند گلیم خود را بیرون بکشد اما در زبان دوم عمق وجود ندارد. عمق در زبان مادری است چون زبان مادری وصل به یک فرهنگ درونی است. کسی که زبان مادری اش را یاد نگرفتهاست، عمیق ترین فرایند عاطفی وهیجانی خودرا از دست میدهد
زمانی که زبان دوم جایگزین زبان مادری میشود، یک موجود غریبه در مغز مینشیند که این باعث اختلالات عصبی و مغزی جدی میگردد.
زبانمادری من دربنیاد زندگی من قرار دارد برای من به عنوان یک عصبشناس، «خاطره درمانی» یک روش علمی درمان است. وقتی خودم خاطره درمانی میکنم به زبانآلمانی اینکار را انجام نمیدهم
من زندگی خودم را به زبان خودم ارزیابی میکنم. ممکن است لازم باشد به دیگران بیان کنم آن وقت به زبان آنها بیان میکنم اما تفکر، تعقل، رویا پردازی و زیستن من با زبانمادری من مطرح می شود.
دکتر حسن عشایری- عصب شناس