گادتب: اخیراً اظهارات برخی از مقامات آذربایجان شمالی، از جمله رئیسجمهور و وزیر امور خارجه، مبنی بر حمایت ایران از مواضع آذربایجان شمالی، شبهاتی را برای برخی از دوستداران آذربایجان ایجاد نموده و تاکنون چندین نفر در این خصوص به اینجانب مراجعه کردهاند. مخصوصاً که بخشهای گزینششده مصاحبههای مزبور از سوی سپاه سایبری ایران به طرز وسیعی به اشتراک گذاشته میشود.
در واقع پاسخ این شبهه را در نوشته قبلی خودم در خصوص حمایتهای ایران از ارمنستان ارائه دادهام. همانگونه که در آن نوشته ذکر کردهام “حرفهای یک سیاستمدار در اغلب موارد فقط یک ژست سیاسی است” و نباید سیاستهای یک کشور را صرفاً با استناد به سخنان مقامات سیاسی آن کشور ارزیابی نمود.
همانگونه که رئیس جمهور آذربایجان شمالی در یکی از مصاحبههایش به صراحت عنوان نموده، ارمنستان از هر سه طرف (آذربایجان، ترکیه و گرجستان) در محاصره است. پس این تسلیحات و تجهیزات از کدام مسیر وارد ارمنستان میشود؟! آیا مقامات آذربایجان که در جنگ آزادیبخش اخیر علاوه بر توانمندیهای نظامی، بلوغ دیپلماتیک خود را نیز به اثبات رساندهاند، پاسخ این پرسش ساده را نمیدانند!؟ آیا مقامات آذربایجان از حمایتهای همهجانبه ایران و روسیه از ارمنستان غافل هستند؟!
آیا ویدیوهای فراوانی که از ارسال تجهیزات نظامی روسیه از طریق مرز نوردوز به ارمنستان حکایت مینمود و بازتاب فراوانی حتی در رسانههای جهانی یافت و حتی مورد استناد بسیاری از مسوولان ردههای پایینتر آذربایجان شمالی قرار گرفت، به سمع و نظر مقامات ارشد آذربایجان نرسیدهاست!؟
در واقع شبهات ایجاد شده حاکی از آن است که بلوغ دیپلماتیک در آذربایجان شمالی فراتر از تصور خیلی از دوستان ماست. آذربایجان که روزهای سخت اشغال قاراباغ را فراموش نکرده، میداند که دادن هرگونه بهانهای به دست ایران و روسیه میتواند عواقب جبرانناپذیری به همراه داشتهباشد. از اینرو برخلاف آن سالها، اعتراض به حمایت ایران و روسیه از ارمنستان را به مقامات پایینتر، مخصوصاً نمایندگان مجلس و حتی افکار عمومی، سپردهاست و در سطح مقامات ارشد سعی در مدیریت این روابط دارد.
بنابراین لازم است که فریب “ژستهای سیاسی سیاستمداران” را نخوریم و در مواجهه با هر مسألهای تمام جوانب آن مسأله را در نظر بگیریم. مسیر محمولههای زمینی انزلی به نوردوز و مسیر محمولههای هوایی سوریه به ایروان، اقلیم شمال عراق به ایروان و تهران به خانکندی (مرکز قرهباغ اشغالی) که در روزهای اخیر اخبار مربوط به آنها در رسانههای جهانی بازتاب یافته حکایت از آن دارد که ایران مسیر ترانزیت زمینی و هوایی تمامی کمکهای نظامی و غیرنظامی به رژیم اشغالگر ارمنستان میباشد و آذربایجان هم از این امر غافل نیست. بنابراین، اظهارات مقامات ارشد آذربایجان شمالی را باید در ذیل عنوان “محذوریت سیاسی” آنها طبقهبندی نمود.