گادتب: در روزهای اخیر، خبر پیروزی سریع دیپلماسی دولتمردان و نیز هماهنگی اقدام تهاجمی ارتش آزربایجان علیه اشغالگران ارمنی، موجب شادی ملتهای آزادیخواه و به ویژه تورکان و شیعیان واقعی گشت؛ امری که نشان از وجود یک اراده آهنین و برنامهریزیهای دقیق طولانی مدت مدیران جمهوری آزربایجان برای رسیدن به اهداف خود جهت آزادسازی مناطق تحت اشغال ۲۸ ساله از چنگ اشغالگران ددمنش ارمنی و دولت ارمنستان غاصب داشت که از سوی برخی قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای به شدت حمایت همه جانبه سیاسی و تسلیحاتی میشد.
متأسفانه جدا از موضع گیریهای کاملاً جانبدارانه محافل سیاسی رسمی و دولتی ایران از دولت اشغالگر ارمنستان، اغلب رسانهها و نشریات و رسانههای دیداری و فضای مجازی متعلق به دو جریان سیاسی در ایران، به ویژه جریان به اصطلاح چپ (اصلاح طلب) نیز همگام با رسانههای معاند خارجی در جهت حمایت از اشغالگران، با تولید اخبار و ارائه تحلیلهای نادرست و جانبداران از اشغالگران، به نوعی چهره کریه شوونیسیم و نژادپرستی فارس را کشف و عریان نمود.
در این میان، باز متأسفانه شاهد بودیم آن کسانی که دم از منافع ملی ایران و ارزشهای والای انقلاب اسلامی و شیعی میزدند یا ساکت ماندند و یا به نوعی هم صدا با اشغالگران، با پشت پا زدن به اعتقادات، ارزشهای اسلامی و منافع دراز مدت ملت ایران و دهن کجی به احساسات پاک هم وطنان تورک و آزربایجانی خود، ماهیت راستین و منافقانه خود را نشان دادند.
حال که اشغالگران مجبور به ترک اراضی اشغالی و غصبی متعلق به آزربایجان هستند و ناامیدانه شروع به آتش زدن منازل و جنگلها و تخریب منابع طبیعی سرزمینهای اشغالی نمودهاند. رسانههای مدعی و متعلق به جریان شوونیسیم در ایران نه تنها کوچکترین اعتراضی به این عمل چرکین اشغالگران ۲۸ ساله نمینمایند، بلکه به نوعی آن را تأیید هم میکنند. در تازهترین مورد، رسانههای متعلق به جریانهای ایرانشهری و شوونیسیم فارسی با بُلد و برجسته کردن «خداحافظی اشغالگران از شهرهای خود» به نوعی به مظلومنمایی چهره آنان میکوشند. شهرها و روستاهایی که متعلق به یک و نیم میلیون آزربایجانی آواره از وطن است. این برجسته کردن وداع اشغالگران ارمنی، درست به مانند آن است که ارتش بعثی عراق موقع خروج از اشغال خرمشهر یک مراسم خداحافظی ننه من غریبمی ترتیب دهد و برخی نیز در داخل کشور ونهادهای دولتی این عمل اشغالگران را به نوعی با مظلوم نمایی رسانهای پوشش دهند!
غافل از اینکه که: «تورک ها هنگام ترک مناطق و خانههای خود کلید و سند خانههایشان را برداشته بودند زیرا میدانستند روزی باز خواهند گشت؛ ولی ارمنیها به خوبی میدانند که دیگر امکان بازگشت نخواهند داشت زیرا این خاک متعلق به آنان نیست.»
حال شمایی که خلیج همیشه فارس ورد زبانتان است! اگر کسی آن را خلیج یا خلیج عرب بنامد، دیگر وای به حالش چونکه طرف مقابل را با انواع پرچسبهای پان و ناسزاها مورد خطاب و هجمههای خود قرار میدهید! در این میان چگونه میپسندید که سرزمینهای متعلق به خاک رسمی آزربایجان را منتسب به اشغالگران زورگو و جنایت کار ارمنی بدانید؟!
آیا این اعلام و اعتراف شما، بیان آشکار دشمنی و کینه به ملت و دولت آزربایجان نیست، پس چیست؟! شما خود به نفاق و تفرقه قومی در ایران دامن میزنید و دیگران را متهم به تفرقه قومی و پان تورکیسم میکنید! در این میان حتی احساسات به حق هموطنان تورک خود را هم نادیده میگیرید! شما با مواضع کینهورزانه خود، اصل بیطرفی و حق همسایگی را نیز در قبال جمهوری آزربایجان رعایت نکردید، دیگر چگونه انتظار دارید در آینده طرف مقابل نیز با شما این گونه رفتار ننماید؟!
حال که حق به حقدار رسید، به مصداق مثل تورکی:« سونرادان آتان داش، توپبوغا دهییر.» دیگر این پارس کردنها محلی از اعراب ندارد پس ساکت باشید و بیش از این، آبروی برباد رفته خود را نبرید!
عیسی یگانه